Julius: It's a cats life

Manlief en ik delen ons huis met wel 5 katten. En stuk voor stuk zijn ze lief, mooi en bijzonder.
Maar ik moet eerlijk bekennen dat één van deze katten echt mijn 'muse' is en meer gefotografeerd wordt dan de anderen...
En dat is onze 'aanloopkater' Julius. Julius is afgelopen zomer dus aan komen lopen. Althans bij de buurvrouw. Die hem vervolgens weer bij ons bracht, want tja...wij hadden toch al katten...
Dus Julius mocht naar binnen. Hij was toen een uit de kluiten gewassen kitten van 3 maanden. En netjes hebben we de dierenambulance ingelicht en posters opgehangen bij de buurtsuper. Maar er kwam niemand voor Julius... en dat vonden we eigenlijk helemaal niet erg. Want Julius bleek zich heel erg snel thuis te voelen bij ons en de 4 katten. Nog gekker, andersom werd Julius ook vrijwel direct geaccepteerd door onze katten (en mensen met katten weten dat dat over het algemeen niet heel makkelijk gaat). Arwen begon gelijk over 'm te moederen. Pan was blij met een speelkameraadje, Buddy bromde wat en ging verder waar hij mee bezig was. En Mexx..ach, Mexx maakt het zo wie zo allemaal nooit zo veel uit.
Dus Julius bleef... en bleek lief, speels, brutaal, heel stout en leuk te zijn.

En hij wil graag wat ins en outs van zijn kattenleven hier met jullie delen :-D

Dit ben ik dus: Julius!

King of the staircase...

Pan pesten...

Nieuwsgierig

Had ik je toch bijna...

Soms 'help' ik in het huishouden...

Zou ik naar buiten mogen...?

Ik wil NU naar buiten!!!

Buiten heb ik het altijd erg druk...

...Bloemen plukken...

...Speuren en jagen...

En even kijken wat er in de studio gebeurt.

Ciao! Met een kopje & een krabbeltje van Julius!!

Lensbaby

Vandaag kwam ie binnen met de post ... mijn Lensbaby Composer! Dus vanmiddag de werk-modus uitgezet, en naar het bos om deze nieuwe aanwinst uit te testen.

Wel even wennen, maar ik vind het een erg leuke aanvulling. Lensbaby is speels en fun! 

Al is wat oefening wel nodig voor goede resultaten. Alles moet handmatig (belichting en scherpstelling), en het diafragma regel je via diafragmaringetjes die je erin en weer eruit moet halen. Wisselen van f5.6 naar f8 is dus een heel gedoe ;-). Dat alles geeft mij een back-to-basic gevoel en dat is in deze drukke digitale tijden best eens lekker!

De foto's zijn heel typerend en hebben iets van beelden uit een droom (of wat je ziet als je een beetje doorgeslagen bent met de Rosé ... ).

Hier de eerste try-out!

Lars+Paola

Afgelopen vrijdag 15 april, op die prachtige, zonnige dag, zeiden Lars & Paola "JA" tegen elkaar. Met als speciale getuigen hun zoontjes Luuk en Nick.
Paola zag er fantastisch uit in haar jurk van Pronovias! En Lars & de kids deden daar niet voor onder. Vooral die twee kleintjes in hun mooie pakken stalen de show.

Het weer kon niet mooier zijn toen we naar Nijmegen vertrokken voor de fotoshoot.

De huwelijksvoltrekking vond plaats in De Kinkelenburg in Bemmel. Een prachtige, stijlvolle locatie.

Zoontje Luuk mocht natuurlijk de ringen aangeven. Maar eigenlijk was hij veel te druk met andere dingen...

Het feest werd voortgezet bij de Goffertboerderij in Nijmegen, waar taart en kadootjes wachtte. En er was nog tijd om een paar foto's te maken in het Goffertpark met de kinderen erbij.

Lars & Paola, jullie dag was prachtig! Geniet van jullie huwelijksreis in de Canarische Zon!

Doel: spookdorp in Belgie

Na mijn eerste Urbex-ervaring (zie eerder op mijn Blog), heb ik de smaak toch wel te pakken wat deze spannende vorm van fotografie betreft.

Daarom was een volgende "expeditie" snel gepland. Dit keer met het Fotografencollectief 8!

En het doel van van deze trip was het Belgische dorpje Doel. Een heel bekende site voor mensen die zich met deze vorm van fotografie bezig houden. 

Mijn Partners in Crime (behalve Gerry van R., die niet op de groepsfoto wilde ;-)

Doel is een klein dorpje onder de rook van Antwerpen. Op zich niets bijzonders zou je zeggen. Alleen dit dorpje staat al jaren zo goed als leeg. De Antwerpse Haven wil namelijk uitbreiden en daarvoor moet Doel wijken. Inmiddels zijn de meeste bewoners al lang vertrokken, maar een klein gedeelte houdt stand en is in een voortdurend gevecht verwikkeld om Doel te redden van de ondergang.

Doel is desolaat, vervallen, leeg...Een kerncentrale torent boven het vervallen dorpje uit.

Vond ik het tijdens mijn eerste urbex-trip al een hele aparte  & spannende ervaring om in een leegstaand pand rond te struinen, hoe bizar is het dan als er een heel dorp leeg staat. Op de kroeg na...die was bomvol en ik vroeg me toch echt af waar al die mensen vandaan kwamen...

Straatkunstenaars hebben hun best gedaan om er wat moois van te maken in Doel. Wow wat een mooie kunstwerken treffen we aan op de vervallen muren.

(Mocht iemand toevallig weten wie de kunstenaar is die de raaf heeft gemaakt...ik zou zoiets echt heeeeeel graag op mijn tuinmuur laten maken! Zo mooi)

En overal kom je tekenen tegen van de strijd die de laatste bewoners voeren om hun dorp te behoeden voor de ondergang.

In sommige huizen lijkt het wel of de bewoners van het ene op het andere moment vertrokken zijn.

Wat staat er nou op het bord?? Tja, helemaal duidelijk is het ook niet....

Mijn favoriete foto van de dag

Het enige wat we nu nog tegen Doel kunnen zeggen...